W życiu każdego człowieka, każdej
zbiorowości są chwile, wobec których nie można przejść obojętnie, momenty
wyjątkowe, skłaniające do refleksji, wspomnień, przemyśleń... Mamy wówczas
okazję do rozpamiętywanie tego, co było, ale także do rozważań na temat tego,
co jest i do snucia wizji dotyczących tego, co będzie; takie chwile można by
metaforycznie określić „łącznikiem między dawnymi i nowymi czasy”. Okazje tego
typu nie zdarzają się co dzień; to wydarzenia niezwykłe, na które czeka się
latami i które równie długo się wspomina.
Takie wyjątkowe chwile przeżywali
w tym roku nauczyciele, pracownicy i uczniowie Szkoły Podstawowej nr 2 im.
Janusza Korczaka w Błoniu. W 2004 roku obchodzimy jubileusz 75-lecia naszej
szkoły. ¾ wieku temu, na
skutek starań nauczycieli, wśród których na wyróżnienie zasługują Kunegunda
Rzepecka, Leopold Matłaszek i Józef Niemstak, powstała w Błoniu nowa szkoła,
zwana wówczas Publiczną Szkołą Powszechną nr 2. Mieściła się ona wówczas co
prawda w innym budynku, przy ulicy Narutowicza 4 (obecnie Gimnazjum nr 2), ale
to właśnie tam tkwią nasze korzenie, to wtedy - w 1929 roku - rozpoczęła się
historia „Dwójki”.
Porównanie dzisiejszej Szkoły
Podstawowej nr 2 i jej poprzedniczki sprzed 75 lat pokazuje, jak wiele zmian
zaszło przez ten czas, jak bardzo zmienił się nasz sposób życia, myślenia,
postrzegania rzeczywistości. Dzisiejsi uczniowie „Dwójki” (jest ich obecnie
606) mają o wiele większe możliwości pogłębiania wiedzy, korzystania z różnych
źródeł informacji od swoich dziadków. Inaczej patrzą na otaczający ich świat,
mają inne cele i marzenia. Uczą się w nowoczesnej, dobrze wyposażonej szkole,
jakże różnej od tej sprzed 75 lat, kiedy się wszystko zaczęło...
Wówczas w budynku szkolnym znajdowało
się 8 izb lekcyjnych i sala zajęć praktycznych, szkoła liczyła 454 uczniów, a
Grono Pedagogiczne składało się z kilku osób; pierwszym dyrektorem był Bolesław Maliszewski, w 1931 roku funkcję tę
przejął Józef Niemstak, który sprawował ją nieprzerwanie do 1970 roku. Szkoła
przetrwała trudne lata wojny, choć nauka wówczas musiała odbywać się w kilku
wynajętych mieszkaniach, brakowało podręczników, dzieci były źle ubrane i
niedożywione. Nie wszyscy z ówczesnego Grona Pedagogicznego dożyli końca okupacji;
w 1944 roku zginął Edward Przybysz, w 1945, tuż przed wyzwoleniem, Kunegunda
Rzepecka. Po wojnie początkowo nauka odbywała się w budynku Szkoły nr 1 przy
ulicy Poniatowskiego, już jednak 8 maja 1945 roku, po częściowym odremontowaniu, rozpoczęto
naukę w budynku przy ulicy Narutowicza 4. Miejsce to z czasem stało się zbyt
ciasne dla coraz większej liczby uczniów; w 1965 roku było ich ponad 870 – 22
oddziały po 50-60 dzieci w każdym. W związku z bardzo złą sytuacją lokalową
kierownik Józef Niemstak zwrócił się do władz z projektem wybudowania nowego
budynku szkolnego. Jego budowa zakończyła się w październiku 1965 roku; wówczas
część klas została tam przeniesiona, pozostali uczniowie rozpoczęli naukę w
budynku przy ulicy Narutowicza 21 w grudniu 1965 roku, po skompletowaniu
sprzętu szkolnego.
Płynęły lata, przybywali i
odchodzili uczniowie, w ciągu 75 lat było ich przeszło 5 tysięcy, zmieniali się
nauczyciele; w całej historii „Dwójki” było ich około 250. Zmieniał się wygląd
zewnętrzny i wewnętrzny szkoły, jej nazwa – w latach 1973 – 1982 Szkoła
Podstawowa nr 2 była oficjalnie nazywana Gminną Szkołą Zbiorczą. 19 kwietnia 1975 roku, gdy
dyrektorem „Dwójki” była pani Daniela Rusakowska, miało miejsce uroczyste nadanie szkole
imienia Janusza Korczaka.
O historii „Dwójki” można mówić
bardzo długo, dużo dobrego można powiedzieć o jej byłych i obecnych
pracownikach, z których wielu związało z tą szkołą całe swe zawodowe życie. Na
uwagę zasługuje fakt, że spośród obecnego 56-osobowego Grona Pedagogicznego 11
pań uczęszczało niegdyś do tej szkoły; jest to najlepszą miarą przywiązania
absolwentów do tego miejsca. Równie dużo można powiedzieć o byłych i obecnych
uczniach „Dwójki”, ich szkolnych i pozaszkolnych sukcesach. W związku z
jubileuszem szkoły pokusiliśmy się o wydanie dwóch okolicznościowych gazet –
jedna z nich, zatytułowana „Szkoło, szkoło, gdy Cię wspominam...”, składa się z
prac obecnych uczniów, zainspirowanych
obchodami 75- lecia powstania naszej placówki, w drugiej, noszącej tytuł „Z 75
tradycją w XXI wiek”, znaleźć można informacje o najważniejszych wydarzeniach z
historii Szkoły Podstawowej numer 2 w Błoniu. Osoby zainteresowane przeszłością
i dzisiejszymi osiągnięciami naszej szkoły odsyłamy do lektury tych
okolicznościowych wydawnictw, ich zakup możliwy jest w Sekretariacie szkoły.
75 lat to szmat czasu, nie każda
szkoła może pochwalić się, że ma już za sobą „diamentowe gody”. Ta wyjątkowa
rocznica skłoniła nas do zorganizowania uroczystych obchodów, służących
upamiętnieniu tego ważnego wydarzenia. Chcemy być szkołą nowoczesną, ale
zarazem wierną tradycji i kultywującą swoją historię. Zależy nam na tym, aby
nasi obecni wychowankowie wiedzieli jak najwięcej o swojej szkole, aby poczuli,
że są cząstką jej 75-letniej historii. To przede wszystkim z myślą o nich
organizowaliśmy nasz jubileusz. Marzyliśmy również o tym, aby te jubileuszowe
dni stały się okazją do
międzypokoleniowych spotkań; na uroczystości zaproszeni zostali byli
nauczyciele i pracownicy „Dwójki” oraz jej absolwenci sprzed kilku, kilkunastu
i kilkudziesięciu lat. Miało to być Święto Szkoły, święto wszystkich, którym
bliska jest nasz placówka.
Termin jubileuszu wyznaczony
został na 15-16
października 2004 roku. Szkoła w te dni była przepięknie
udekorowana; szczególną uwagę zwracały dekoracje na parterze, których autorką
była pani Ewa Bujak. Na jednej ze ścian znalazła się symboliczna rzeka
pokazująca nieuchronny upływ czasu; umieszczone na niej zostały zdjęcia szkoły,
jej uczniów i pedagogów z różnych okresów. Przykuwało także uwagę ogromne drzewo,
w którego korzeniach umieszczone zostały nazwiska nauczycieli z okresu
przedwojennego, a na konarach nazwiska
pedagogów obecnie pracujących w naszej szkole. W jednej z sal zorganizowano
kącik tradycji, znalazły się tam stare kroniki, albumy, zeszyty, zdjęcia itp.
Odświętny wygląd przybrała również sala gimnastyczna, gdzie zaplanowane były
główne uroczystości; dekoracją tego miejsca zajęły się panie: Aneta Paczesna,
Aneta Domuradzka, Aneta Stępniak, Anna Lachowicz, Izabela Ogrodzka. Na I
piętrze umieszczone zostały prace dzieci z klas I-III – „Szkoła we
wspomnieniach”, dzieła plastyczne uczniów klas IV-VI : „Portrety Janusza
Korczaka i Króla Maciusia” oraz „Nasza szkoła za 100 lat” i wystawa
fotograficzna „Wakacje w Zjednoczonej Europie”. W bibliotece można było
podziwiać prace wykonane na konkurs zatytułowany „I co z tego, że nie istnieje”
– chodziło w nim o stworzenie projektów niezwykłych stworzeń służących
ludzkości. Oryginalne dzieła naszych uczniów po raz kolejny dowiodły, że wielu
z nich ma bujną wyobraźnię oraz duży talent plastyczny i literacki.
Uroczystości jubileuszowe
rozpoczęły się 15.10.2004
roku o godzinie 9.00
od ślubowania klas pierwszych.
Pierwszoklasiści, prowadzeni przez starszych kolegów, przechodzili przez
symboliczną bramę, gdzie pasowani byli na uczniów. Akt ślubowania uatrakcyjniły
konkursy i występy pierwszaków, którzy – mimo tremy – doskonale poradzili sobie
ze wszystkimi zadaniami. Każdy uczeń I klasy otrzymał okolicznościowy dyplom i
drobne prezenty. Po uroczystej ceremonii w sali gimnastycznej pierwszoklasiści
przeszli do swoich sal, gdzie czekał na nich poczęstunek przygotowany przez
przejętych rodziców.
Około godziny 11.00 w szkole pojawili się uczniowie pozostałych klas.
Dzieci z klas I-III zebrały się na holu I piętra, gdzie nastąpiło
rozstrzygnięcie konkursu plastycznego „Szkoła we wspomnieniach”. Ilość
zgłoszonych prac przeszła oczekiwania organizatorów. Wszystkie prace były
bardzo pomysłowe, wykonane różnymi technikami. Komisja w składzie Magdalena
Rak, Agnieszka Wodzyńska miała duże problemy z wyłonieniem laureatów.
Ostatecznie przyznano 9 nagród książkowych za I, II, III miejsce w trzech
kategoriach wiekowych oraz 12 wyróżnień. I miejsca zdobyli: Agata Dymińska z klasy Ib, Jan Łasica z klasy
IIb i Barbara Czembor z klasy IIIb. Po uroczystym wręczeniu nagród uczniowie
klas młodszych uczestniczyli w spotkaniu z panami policjantami, absolwentami
naszej szkoły – komendantem Markiem Kossakowskim i zastępcą Adamem Paska.
Dzieci brały też udział w specjalnej
lekcji prowadzonej przez panią Małgorzatę Kalańską, która wspominała swoje lata
szkolne; jest to jedna z tych osób spośród obecnego Grona Pedagogicznego, która
niegdyś uczęszczała do „Dwójki”. Obejrzały też stare kroniki, zdjęcia i inne
szkolne pamiątki oraz wzięły udział w quizie „Co wiem o mojej szkole?”,
zorganizowanym przez Magdalenę Rak, Agnieszkę Wodzyńską i Annę Wieczorkowską. W
konkursie tym zwyciężyła klasa IIb, II miejsce zajęła klasa IIIc, a III – klasa
IIIa.
Zajęcia dla starszych uczniów odbywały się w sali
gimnastycznej. Dzieci z klas IV-VI uczestniczyły w próbie generalnej występów
przygotowywanych specjalnie na jubileusz, obejrzały zabawną inscenizację
„Mitologii” w wykonaniu uczniów klasy VIb, brały udział w konkursie „Po prostu
wiem”, w którym musiały wykazać się wiedzą z różnych dziedzin; I miejsce w tym
quizie zajęła Martyna Mularczyk z klasy VIf. Tego dnia planowane było również
spotkanie z absolwentką naszej szkoły, aktorką panią Katarzyną Miernicką;
niestety w ostatniej chwili okazało się, że jej przyjazd tego dnia był
niemożliwy; znalazła się wśród gości
uczestniczących w finale uroczystości jubileuszowych 16.10.2004r. W zamian na
pytania młodzieży dotyczących przeszłości naszej szkoły odpowiadała jej absolwentka,
a obecnie nauczycielka języka polskiego Aldona Cyranowicz.
16 października w murach „Dwójki” nastąpiło
międzypokoleniowe spotkanie nauczycieli, pracowników i uczniów naszej szkoły z
różnych okresów. Przybyłych gości w drzwiach szkoły witał uczeń klasy IIIc
Maciek Cyranowicz, tego dnia występujący w roli Króla Maciusia I. Oficjalna
część uroczystości miała miejsce w sali gimnastycznej. Rozpoczął ją dźwięk
trąbki, na której grał absolwent „Dwójki”, obecnie uczeń I klasy Liceum
Ogólnokształcącego im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie Tomasz
Królasik. Następnie prowadząca spotkanie Aldona Cyranowicz powitała wszystkich
zgromadzonych, wśród których znaleźli się: zastępca Burmistrza Miasta i Gminy
Błonie pan Roman Bakon, Inspektor do Spraw Oświaty, pani Ewa Węgorzewska,
dyrektorzy błońskich placówek oświatowych, byli i obecni pracownicy naszej
szkoły, jej absolwenci, rodzice, reprezentanci społeczności uczniowskiej.
Oficjalnego rozpoczęcia uroczystości dokonała pani Klara Zielska, nauczycielka
„Dwójki” od 1956 roku, pełniąca w latach 1978 – 1986 funkcję zastępcy dyrektora
szkoły.
Następnie zebranym w sali gimnastycznej gościom
zaprezentowany został montaż „Upływa szybko życie”, przygotowany przez panią
Aldonę Cyranowicz. Niezwykłość tego przedsięwzięcia polegała na tym, że wszyscy
jego uczestnicy to byli lub obecni nauczyciele i uczniowie „Dwójki”, a kilkoro
z nich wystąpiło w podwójnej roli; to ci spośród obecnego Grona Pedagogicznego,
którzy niegdyś uczyli się w murach Szkoły Podstawowej nr 2 w Błoniu. Występ ten
miał być symboliczną „sztafetą pokoleń”; chodziło o pokazanie, że choć „czas
szybko płynie i gdy jeden dzień przeminie, to już nie powraca”, to są pewne
wartości trwałe i zawsze ważne – do nich należy nauka. W trakcie występu dzieci
w nim uczestniczące na symbolicznej
dekoracji przedstawiającej drogę do szkoły umieściły 5 ważnych dla naszej placówki dat: 1929 – założenie
szkoły, 1939-1945 – lata okupacji, 1965 – przeprowadzka do obecnego budynku,
1975 – nadanie szkole imienia Janusza Korczaka, 2003 – uzyskanie tytułu „Szkoły
z klasą”. Na symbolicznej drodze pojawił się także podpis Dyrektora szkoły
Jerzego Gutkowskiego, który jako jeden z uczestników montażu, wygłaszając
fragment „Pieśni” K.I.Gałczyńskiego, wyraził marzenie wszystkich tych, którzy
„chcieliby swój ślad na drogach ocalić od zapomnienia”.
Kolejnym punktem uroczystości były przemówienia –
głos zabrali: Dyrektor szkoły od 1981 roku – pan Jerzy Gutkowski, Zastępca
Burmistrza Miasta i Gminy Błonie – pan Roman Bakon i Inspektor do Spraw Oświaty
– pani Ewa Węgorzewska, która przeczytała list gratulacyjny w imieniu
nieobecnego Burmistrza – pana doktora Zbigniewa Stępnia.
W dalszej części jubileuszowego spotkania nastąpiło
uroczyste ślubowanie reprezentantów całej społeczności uczniowskiej,
przedstawicieli klas I-VI. W trakcie ślubowania w wykonaniu chóru szkolnego,
prowadzonego przez panią Katarzynę Chojnacką, usłyszeliśmy dwa utwory powstałe
na potrzeby naszej szkoły. Był to hymn szkolny „Młodość naszą siłą”, napisany i
skomponowany w 1975 roku przez panią Teresę Wysocką oraz pieśń szkolna „Janusz
Korczak – patron nasz” – utwór powstały w latach osiemdziesiątych; autorką słów
była pani Teresa Pawłowska, a muzykę skomponował uczestnik jubileuszowych
uroczystości, pan Zdzisław Wachnik.
Wzruszającym momentem w tej części uroczystości było
złożenie kwiatów pod pamiątkową tablicą na parterze. Symboliczna wiązanka to
hołd złożony wszystkim nauczycielom, pracownikom i absolwentom szkoły, których
nie ma już wśród nas, którzy odeszli na zawsze.
Po uroczystym ślubowaniu nastąpiły występy uczniów
klas IV-VI. W wykonaniu dzieci z klasy Vb zobaczyliśmy montaż pod tytułem
„Pamięci niezapomnianego wychowawcy”, poświęcony Januszowi Korczakowi; montaż
ten przygotowany został przez panie: Jadwigę Stelmaszczyk i Agnieszkę
Tkaczyk-Słowińską. Zespół z klas V-VI zaprezentował tradycyjny taniec angielski
„Maypole”; dzieci do występu przygotowywane były przez naszych anglistów:
Grażynę Kogut, Ingę Zielińską i Michała Wysockiego. W części artystycznej
zobaczyliśmy jeszcze inscenizację fragmentu książki Janusza Korczaka „Król
Maciuś I” w wykonaniu uczniów klasy IVc, przygotowywanych przez panią Agnieszkę
Tkaczyk-Słowińską.
Uroczystość uświetniły występy muzyczne i taneczne
naszych byłych uczniów – na trąbce grał Tomasz Królasik, na flecie – Karolina
Królasik, obecnie maturzystka Liceum Ogólnokształcącego im. Stefanii
Sempołowskiej, tańczyli: Bartek Chwil – od września tego roku uczeń Gimnazjum
im. Tadeusza Reytana i uczennica klasy VIb Elżbieta Sierocińska. To
reprezentanci tych spośród naszych wychowanków, którzy naukę w szkole łączą z
rozwijaniem własnych zdolności, zainteresowań i pasji. Mieliśmy i mamy wielu
takich uczniów, nasza szkoła może się też pochwalić licznymi olimpijczykami,
laureatami konkursów matematycznych, ortograficznych, recytatorskich, świetnymi
sportowcami, zdobywcami czołowych miejsc w różnych dyscyplinach.
Na zakończenie wzruszającego spotkania w sali
gimnastycznej wystąpili reprezentanci różnych błońskich instytucji edukacyjnych
i sportowych, składając na ręce pana Dyrektora życzenia z okazji jubileuszu
szkoły; głos zabrali: wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława
Broniewskiego w Błoniu - pani Wiesława Sitarska, przedstawicielki błońskich
przedszkoli, pan Zygmunt Karlicki - absolwent naszej szkoły, kierownik klubu sportowego
„Olymp” oraz pan Wojciech Dumała z „Wiktorii”.
Po uroczystości w sali gimnastycznej wszyscy goście
zaproszeni zostali na poczęstunek przygotowany przez naszych sponsorów,
właścicieli motelu „Jankaz” – państwa Elżbietę i Tadeusza Sierocińskich, którym
w tym miejscu składamy serdeczne podziękowania za pomoc w organizacji
jubileuszu szkoły. W miłej atmosferze byli oraz obecni nauczyciele, uczniowie
oraz zaproszeni goście dzielili się uwagami na temat szkoły, wspominali lata,
które minęły, dopytywali się o dzisiejsze dokonania „Dwójki”. Niektórzy z
przybyłych absolwentów mieszkają poza Błoniem i po raz pierwszy od wielu lat
mieli możliwość goszczenia w murach naszej szkoły. Z tym większą ciekawością
zwiedzali poszczególne klasy, podziwiali dekoracje, wypytywali, co się w szkole
zmieniło. Odpowiadali na pytania obecnych uczniów „Dwójki”, wpisywali się do
pamiątkowej Kroniki. Czas upływał w tak sympatycznej atmosferze, że aż żal było
się rozstawać.
Jubileusz 75-lecia Szkoły Podstawowej nr 2 w Błoniu
należy już do historii. Dla dorosłych uczestników naszej uroczystości była ona
doskonałą okazją do spotkań dawno niewidzianych nauczycieli, kolegów ze
szkolnej ławy; było to kilkugodzinne oderwanie się od trudów codziennego życia
i nostalgiczny powrót do czasów beztroskiego dzieciństwa. Naszym obecnym
uczniom jubileusz pokazał, że szkoła, w której się uczą, to placówka z
tradycjami, szanująca i kultywująca swą historię. Przekonali się, że miejsce to
wiele znaczyło i znaczy dla ogromnej rzeszy tych spośród mieszkańców Błonia,
którzy właśnie w tej szkole rozpoczynali swą przygodę z edukacją.
¾ wieku za nami, za 25 lat obchodzić będziemy
setną rocznicę powstania „Dwójki”. Na zakończenie swego przemówienia pan
Dyrektor już teraz zapraszał na ten jubileusz. Wydaje się on na razie bardzo
odległy, ale ponieważ „czas jak rzeka, jak rzeka płynie...”, ani się obejrzymy
i zaproszenie pana Dyrektora stanie się aktualne. Myślę jednak, że nie trzeba
będzie czekać aż tak długo; w czasie tych 25 lat nieraz jeszcze znajdziemy okazję
do równie ciekawych, wzruszających spotkań wszystkich tych, którym bliska jest
Szkoła Podstawowa nr 2 w Błoniu.
Październik 2004r.