Szkoła Podstawowa nr 2 w Błoniu
Jeżeli zauważyliście Państwo u swojego dziecka niektóre z podanych symptomów w zachowaniu należy zwrócić się na konsultacje do specjalisty.
Nigdy nie jest za wcześnie  na diagnozę, może być natomiast za późno.

 Diagnozą dysleksji zajmują się rejonowe poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Na przeprowadzenie diagnozy nie jest potrzebne skierowanie ze szkoły. To rodzic decyduje, czy jego dziecko poddane zostanie specjalistycznym badaniom psychologiczno-pedagogicznym.

SYMPTOMY  DYSLEKSJI  u dzieci 9 letnich i starszych

 Język mówiony – słuchanie u mówienie:
- trudności z dostrzeganiem rymów,
- trudności ze wskazaniem wyrazów, które rozpoczynają się tą samą głoską, sylabą lub cząstką,
- trudności z rozpoznawaniem dźwięków mowy (głosek) w słowach (np. czy koza i kosa są takie same, czy różne),
- trudności z wydzieleniem i łączeniem dźwięków (głosek) w słowach,
- trudności z dzieleniem słów na sylaby i łączeniem sylab w słowa,
- trudności ze słuchaniem i z zapamiętywaniem instrukcji, poleceń, myli ich sens,
- trudności z poprawnym używaniem słów (błędy gramatyczne),
- trudności z szybkim przypominaniem sobie nazwisk, nazw, właściwym używaniu nazw w odpowiednim znaczeniu;

Czytanie:
- opóźnione tempo opanowania czytania w stosunku do rówieśników,
- czytanie wolne, niedokładne, niepłynne,
- czytanie poprawne pod względem „technicznym” ale bez zrozumienia,
- czytanie na głos bardzo nieporadne, wywołujące silne lęki,
- mylne odczytywanie wyrazów o podobnej budowie  (np. owoce-owce),
- odczytywanie wyrazów od tyłu (zwłaszcza tych krótkich np. od-do);

Pisanie – poprawność ortograficzna
- zapisywanie wyrazów w różny sposób w tej samem pracy pisemnej,
- opuszczanie, dodawanie, przestawianie liter w wyrazach,
- opuszczanie, podwajanie sylab lub wyrazów,
- mylenie liter podobnych, np. b-d, p-g, w-m-n-u, l-t-ł;

Pisanie – tworzenie tekstu:
- trudności z pisaniem wypracowań, wolne tempo tworzenia zdań, tekstów,
- trudności z poprawnym stosowaniem wyrazów,
- niezbyt liczne błędy gramatyczne,
- trudności z pisaniem w języku obcym (mimo, że język mówiony nie sprawia problemów),

Pisanie – kaligrafia:
- odręczne pismo nierówne, niestaranne, mało czytelne,
- pisanie odbierane jako czynność żmudna i mozolna,
- wolne tempo pisania,
- szybkie męczenie się ręki,
- zbyt wolne przepisywanie z tablicy,
- trudności z szybkim sporządzaniu notatek podczas wykładu;

Matematyka:
- mylenie znaków i symboli matematycznych (+,x,<,>),
- problemy z figurami geometrycznymi (np. dostrzeganie figur w układach przestrzennych),
- trudności z odczytywaniem tabel,
- mylenie kierunków: dół-góra, lewo-prawo,
- trudności w starannym zapisywaniu cyfr w odpowiednich kolumnach,
- trudności w pamięciowym opanowaniu tabliczki mnożenia;

Pamięć:
- ograniczona pamięć krótkoterminowa (uczenie się faktów jest trudne),
- trudności w zapamiętywaniu definicji, słownictwa, list, wykazów, spisów,
- trudności w zapamiętywaniu nazw pór roku, miesięcy, dni tygodnia, określeniu pór dnia,
- trudności w odnalezieniu właściwego słowa np. w swobodnych wypowiedziach,
- trudności w natychmiastowym odpowiadaniu na pytania,
- spowolniony proces uczenia się – nabywania umiejętności, sprawności;
- trudności w pamięciowym opanowaniu tabliczki mnożenia, alfabetu,
- trudności w zapamiętywaniu kolejności wykonywanych czynności np. układu gimnastycznego;

Uwaga:
- trudności ze skupieniem uwagi na dłuższy czas,
- w sytuacji stresu liczne błędy podczas pisania ,
- trudności w robieniu więcej niż jednej czynności w danym czasie,
- nienadążanie w sytuacji egzaminu, klasówki, testu;

Problemy organizacyjne:
- słabe umiejętności organizacyjne mimo starań,
- mylenie miejsc i dat w terminarzu,
- trudności w organizowaniu życia opartym na planie, rozkładzie zajęć,
- bardzo długi czas potrzebny do odrabiania prac domowych,
- zapominanie przyborów, podręczników,
- częste opóźnienia w odrabianiu prac domowych, przygotowania się do zajęć,
- trudności ze starannością i schludnością wykonywanych prac;

Niska samoocena:
- odgrywanie roli „klasowego błazna” lub prowokacyjne zachowanie, tak aby znaleźć się w centrum uwagi,
- negowanie konieczności zdobywania dobrych ocen w celu zamaskowania niepowodzeń,
- unikanie zajęć (wagary)

Osoby z dysleksją prawie zawsze cierpią z powodu braku pewności siebie, niskiej samooceny  i przeżywania frustracji.

Na podstawie Programu Edukacyjno-Terapeutycznego Orotgraffiti opracowała
Małgorzata Czarnecka-Jaśkiewicz